Radosny śmiech, łzy wzruszenia i kwiaty – takie połączenie może się zdarzyć tylko raz w roku szkolnym, kiedy uczniowie klas trzecich kończą edukację w liceum. 24. kwietnia świadectwa ukończenia nauki w szkole średniej odebrali uczniowie liceum ogólnokształcącego oraz ,,mundurowi”.
Właściwie od początku klasy pierwszej uczniowie marzą o dniu, kiedy opuszczą mury szkoły. Ale kiedy moment ten nadchodzi, towarzyszy mu z jednej strony radość z osiągniętego celu, z drugiej zaś lęk przed wyruszeniem w nieznane. W zakończenie roku szkolnego wzruszenie towarzyszy nie tylko uczniom, ale też wychowawcom, którzy ,,wypuszczają” spod swych opiekuńczych skrzydeł młodych ludzi w dorosłe i samodzielne już życie. W tym roku ze swymi wychowankami pożegnała się p. Katarzyna Sas oraz p. Andrzej Kańkowski.
Piękną akademię swym starszym kolegom przygotowali uczniowie klasy IIa, którzy rozbawili zebranych scenkami z życia szkoły. Dla maturzystów zaśpiewały pierwszoklasistki: Ela Kędziora i Dominika Matuska.
Trzy lata edukacji licealnej to dla uczniów czas poszukiwań, odnoszenia sukcesów i pokonywania porażek. W tym wszystkim wspierają młodych ludzi nauczyciele, którzy odkrywają im nie tylko tajniki wiedzy, ale pokazują, jak uparcie dążyć do celu. Ostatni dzień pobytu w szkole jest więc wspaniałą okazją, aby podziękować pedagogom za cierpliwość, dobrą radę czy chwilę rozmowy… Piękne kwiaty wręczyli maturzyści Dyrektorowi szkoły, panu Marcinowi Węgłowskiemu, wychowawcom oraz wszystkim nauczycielom i pracownikom szkoły. Wypowiadane przy tym słowa podziękowania za wspólnie spędzony czas w przyjaznych murach szkoły cieszyły jednak najbardziej.
Wszyscy uczniowie, którzy osiągnęli najlepsze wyniki w nauce otrzymali świadectwa z wyróżnieniem oraz nagrody książkowe. Wyróżnieni nagrodami i dyplomami zostali także ci, którzy inicjowali życie kulturalne szkoły, brali udział w konkursach przedmiotowych i sportowych oraz wymianie międzynarodowej młodzieży.
24. kwietnia trzecioklasiści po raz ostatni spotkali się w klasach ze swymi wychowawcami, odbierając świadectwa ukończenia szkoły. Spotkanie w takim gronie już się pewnie nie powtórzy. Każdy koniec jest jednak początkiem czegoś nowego. My, nauczyciele chcielibyśmy, aby przyszłość rysowała się dla naszych absolwentów tylko w jasnych brawach.
Katarzyna Sas –
wych. kl. IIIa
